Dirk Geldof

'We hebben bijna alles, behalve genoeg.' Onder die titel staat in het januarinummer van Raak (het maandblad van de KWB) een mooi artikel over het boek 'We consumeren ons kapot'. Het is een interview en bespreking van het boek, dat blijkbaar ook de redactie aansprak:

"Het is een verademing eens een boek te lezen waarin niet alleen onze voortdurende consumptiedrang aan de kaak wordt gesteld, maar ook positieve alternatieven aangebracht worden. Het is eens geen appel voor absolute ascese (onthouding van genot), wél een keuze voor een duurzaam hedonisme (genotzucht) binnen de ecologische grenzen. We worden niet alleen met de beschuldigende vinger gewezen maar krijgen ook inzicht over hoe we er zelf iets kunnen aan doen. Geldof reikt ook concrete voorstellen aan voor een versterking van duurzame consumptie door bijvoorbeeld een lager btw-tarief in te voeren voor duurzame producten. De oplossing ligt niet alleen in handen van de individuele consument, maar ook de regeringen moeten kiezen voor ecologisch duurzame oplossingen." (uit Raak, januari 2008, p. 11)

Het volledige artikel vind je in de pdf in bijlage.

	Bijlagen
	RAAK 010_012_raak_01[1].pdf

In 'De Seizoenen', het tijdschrift van Velt, verscheen in het najaar een mooie bespreking van mijn boek 'We consumeren ons kapot'. Nu ik de bespreking ook digitaal heb, zet ik ze graag mee op de webstek. Bart Coenen sluit zijn bespreking met volgende passage:

"Zeer verhelderend is tenslotte Geldofs standpunt over de markt van de duurzame producten: ‘Duurzame consumptie is een groeimarkt, maar het blijft voorlopig nog een nichemarkt; een kleine markt die een beroep doet op bewuste consumenten die bij hun aankopen ook als bewuste burger handelen. Wachten op een verdere langzame groei van het aantal bewuste consumenten en ethische consumptie is geen oplossing. Het is absoluut onvoldoende wanneer we de impact van de huidige hyperconsumptie op onze planeet zien.’ Consumptie behoort niet vooral of uitsluitend tot het privédomein, want iedere beslissing om iets te kopen of niet te kopen, is uiteindelijk ook een maatschappelijke keuze. De keuze voor wel of geen duurzame consumptie is een dagelijkse keuze, individueel en politiek.
We consumeren ons kapot is aangenaam en vlot leesbaar. Geldof legt de nodige verbanden tussen nieuwe wetenschappelijke inzichten en verbind ze tot een theoretisch geheel dat gerust ‘af ’ mag worden genoemd. Zat je als ‘bewust’ consument (theoretisch) een beetje op een dood spoor, dan vind je in dit werk zeker energie om de draad weer op te pikken en door te zetten. (Bart Coenen, In ‘De Seizoenen, Velt, oktober 2007)"

De hele bespreking vind je hieronder in bijlage.

	Bijlagen
	boekbespreking Velt

Vrijdag mocht ik in Antwerpen de eerste van drie studiedagen van Bind-Kracht voorzitten. Bind-Kracht, met mijn partner Kristel Driessens als coördinatrice, werkt aan een kwaliteitsverbetering van de hulpverlening aan mensen in armoede. Dat gebeurt door een brede mix van praktijkonderzoek, vormingen en publicaties.

In het tweede boek dat nu wordt voorgesteld gaat het om hulp die écht helpt. Dat vraagt om het ontwikkelen van krachtgerichte hulpverleningsrelaties. Het gaat om anders omgaan met afhankelijkheid in de hulpverlening, werken aan duurzame resultaten om de autonomie van mensen te verhogen. Het draait ook om inspraak, participatie en empowerment.

De sleutelementen voor de Bind-Kracht visie op armoedebestrijding en krachtgerichte hulpverlening zijn structureel werken aan een sociaal rechtvaardige samenleving, krachtgericht en integraal werken vanuit een erkenning voor maatschappelijke kwetsuren en sociale uitsluitingsprocessen, via dialoog en participatie, in relationele gelijkwaardigheid met mensen in armoede en vanuit een geloof in de kracht van diversiteit. Een hele boterham, maar dat staat uitgebreid en leesbaar uitgewerkt in het tweede boek ‘Krachtgerichte hulpverlening in dialoog’.

Bij de meer dan 200 aanwezigen in ook heel wat hulpverleners van het Antwerpse OCMW. Mooi om zien hoe zij hun werk proberen te versterken vanuit de Bind-Kracht visie. Eézn van de panelleden vertelde dat niet alleen maatschappelijk werkers, maar ook de directie en de raad van bestuur de Bind-Kracht studiedagen of vormingen zouden moeten bijwonen. Hetzelfde geldt voor alle OCMW-raadsleden in Antwerpen en elders. Want een gedragen visie op kwaliteit van hulpverlening moet ook mee worden gedragen door de bestuurders. Werk aan de winkel.

Meer info vind je op www.bindkracht.be

Gisteren eindelijk nog eens naar de film geweest, naar 'Auf der anderen Seite'. Een schitterende film van Fatih Akin, die eerder al 'Gegen die Wand' maakte. De film gaat over liefde, schuld, berouw, opoffering en vooral begrip, volgens De Standaard. Maar de film toont ook een aantal van de spanningen bij de overgang naar een kosmopolitisch Europa met vooral kosmopolitische steden.

Enkele flarden van het verhaal. Een gepensioneerde Turkse migrant in Bremen bezoekt een prostituee, die ook van Turkse afkomt blijkt (en daarvoor bedreigd wordt door islamitische migranten). De zoon van de Turkse man is een professor Duitse talen aan de universiteit, maar emigreert uiteindelijk opnieuw naar Istanbul om een... Duitse boekenwinkel over te nemen. Ondertussen is de dochter van de prostitué verzetsstrijdster in Turkije en belandt als politiek vluchtelinge en later illegale in Duitsland. Posities, woonplaatsen en loyaliteiten wisselen doorheen de film. Ze tonen transnationaliteit, hoe mensen in meerdere werelden, landen en culturen tegelijk leven, en welke spanningen dat kan opleveren.

Ze tonen onbekende werelden in onze eigen wereld, denk ik in een straat waar ook vele Turken wonen, naast oudere Belgen, jonge gezinnen, een aantal Polen, Afrikanen en Aziaten. Meervoudige identiteiten, een schitterend thema voor boeken en films de volgende jaren. Als handleiding naar een warmer samenleven in onze kosmopolitische steden. Als één manier van kijken met een kosmopolitische blik. En zonder meer een aanrader als film...

In heel Europa evolueren we naar een steeds meer diverse samenleving. De 21ste eeuw zal kosmopolitisch zijn, schreef ik reeds in 'De stad is een kosmos'. Dat bijeenkomen van mensen van verschillende culturen zorgt onmiskenbaar voor spanningen, van debatten over waarden en normen tot de plaats van levensbeschouwingen (inclusief de islam) in onze geseculariseerde maatschappij, van spanningen op de arbeidsmarkt tot uitdagingen voor het onderwijs. Vragen rond identiteit en wat ons bindt in verscheidenheid zijn dé sociale vragen voor de volgende jaren. In te gemakkelijke polarisatie gaan we die vragen al te vaak uit de weg.

Opvallend is daarom de oproep deze week in Nederland. In de krant Trouw riepen prominente Nederlanders onder het motto 'Benoemen en bouwen' de Nederlandse bevoling op om 'de neerwaartse spiraal van intolerantie en onverschilligheid te doorbreken. Ook in Vlaanderen het lezen waard. Oordeel zelf:

"Wij maken ons grote zorgen, zowel over de reële problemen die de integratie van allochtone Nederlanders met zich meebrengt als over de gepolariseerde verhoudingen in ons land.
Het maatschappelijke en politieke debat over de multiculturele samenleving is verhard. Serieuze, lastige vraagstukken worden versimpeld tot ongenuanceerde en polariserende oneliners. Daardoor worden problemen niet opgelost, maar versterkt. Zo raakt Nederland verstrikt in een neerwaartse spiraal van intolerantie en onverschilligheid.
Daar willen wij iets aan doen. Wij willen stimuleren dat mensen problemen in de samenleving benoemen, aanpakken en oplossen, zodat burgers zich met elkaar verbinden. En wij willen de aandacht vestigen op de plaatsen waar mensen van verschillende achtergronden goed met elkaar overweg kunnen.
Wij roepen iedereen op om deze boodschap te onderschrijven. En we nodigen iedereen uit om voorbeelden te plaatsen van maatschappelijke initiatieven van mensen met verschillende achtergronden die samen problemen benoemen en oplossen."

Meer info op www.benoemenenbouwen.nl